Skip to main content

Posts

Showing posts from February, 2012

હીર , સ્ટોરી બુક, ટેલેન્ટ શો અને કોમ્પીટીશન ની પીટીશન : રુક જાના નહિ તુ કહી હાર કે ...

"રીયલી , વોટ અ મુવી.. વોટ અ મેસેજ... હેટ્સ ઓફ !  ખરેખર બાળકો ને જે બનવું હોય, જે કરવું હોય એ જ કરવા દેવું જોઈએ! એમની ઈચ્છા , એમના સપના અને એમનું ગોલ જે હોય એ રસ્તે વળવા દેવા જોઈએ! આપડે તો બોસ માની ગયા ૩-ઇડીઅટ્સ ની ટીમ ને! કાશ આ જોઇને પણ માં-બાપ ની આંખ ઉઘડે! " " યુ આર એબ્સોલ્યુટલી રાઈટ બડ્ડી ! જો ને અમારી ચિંકી ની મોમ ને તો મેં પહેલે થી જ કહી દીધું છે, ચિંકી ને કોઈ વાત નું પ્રેશર ની જ આપવાનું! એને જે ગમે કરવા દેવાનું. આપણે આટલું ભણ્યા ને આ રેટ રેસ માં આટલું દોડ્યા ને હન્ફ્યા , હવે આપણા બાળકો ને તો નહિ જ આ ગાંડપણ ! અમારી ચિંકી ને મ્યુઝીક નો બહુ શોખ છે! એટલે એને અમે મ્યુઝીક ના એરિયા માં જ પુશ કરીએ છે.. ભણવા માં જેટલું ખેંચે ... જોર નહિ કરવાનું યાર! " " એકદમ સહી બોસ! "તારે ઝમીન પે"  મુવી માં પણ એવો જ મેસેજ છે ને કે બાળકો નાના છોડ જેવા છે , એમને ઉગવા દો, મનગમતી દિશા માં , મનગમતા શેપ માં .. એમના પર તમારા સપનાઓ અને અપેક્ષાઓ નો બોજો નહિ જ લાદો.. યાર ભલે ને આર્ટસ માં ભણે કે સાયંસ , ભેજું  અને પેશન હશે તો એની ફિલ્ડ માં કઈ પણ કરી ને સેટ થઇ જ જશે! આ કોમ્પીટ

પામ્યા ના પેશન થી ગુમાવ્યા ના ગમ સુધી : કભી કભી મેરે દિલ મેં ખયાલ આતા હે...

P.S. ::  આ પોસ્ટ ડેડીકેટેડ છે . કયાંક સંજોગવશાત છૂટી ગયેલા સપનાઓ અને સ્વજનો ને ... આજની દોડધામભરી જિંદગીમાં મહત્વાકાંક્ષાઓ અને કરિયર ની ચેઝ માં ક્યાંક આપણે આપણા સ્વજન ને "ટેક્ન ફોર ગ્રાન્ટેડ" લઇ લઈએ છે ..  એ સ્વ-જન નું આપણી જિંદગી માં મહત્વ ભૂલી જઈએ છે ... કદાચ એ સ્વ-જન આપણા નસીબ માં સહજતાથી આવી ગયું છે , એથી એનું મહત્વ નાં સમઝી શકનાર આપણે એ નથી જાણતા કદાચ ... કે એ સ્વ-જન નું મહત્વ એને ગુમાવી ચુકેલા કોઈક ને વધુ છે , કદાચ એને પામી ચુકેલા અને છતાં કદર નાં કરી શકનાર આપણા કરતા!  કાલ્પનિક કેનવાસ પર વાસ્તવિકતાના આ શેડસ કદાચ મદદ કરે આપણી , જે ખોવાઈ ગયું છે એ શોધવા કે પછી જે ખોવાઈ જવાની તૈયારી માં છે એને સહેજવા!  આમીન !  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~` ટાક.. ટીક.. ટાક .. ટીક .. ફરી એજ અવાજ .. થોડો પરિચિત.. છતાં અજાણ્યો..  વર્ષો પહેલા દિલ ને ધબકાર ચુકાવી દેનાર.. એ હાઈ  હિલ ના સેન્ડલ .. ને સેન્ડલ પર ચાલી આવતી મારી મુસ્કુરાતી સવાર, શરારતી સાંજ ને શમણાઓ ભરેલી રાત ... અને એક બેફિકરાઈ ભર્યું સ્મિત..  કાશ કહી શકાત એને - તું

સેકન્ડ સેક્સ : રેશમી ડોરી અને રૂહ ને રૂંધતી રીસ્પોન્સીબીલીટીઝ !

" દેર લગી લેકિન અબ મેને હે જીના સીખ લિયા .. અબ મૈને એ જાના હે , ખુશી એ ક્યા ગમ હે ક્યાં..." સવાર સવારમાં થોડીક ફુરસદ ...  હાથ માં ગરમ ચા, નજરો ન્યુઝ પેપર પર અને કાન માં મેલોડીયસ મ્યુઝીક...  કદાચ એટલે જ સંડે નો એક ચાર્મ હોય છે કેમકે, સંડે જે ફ્રીડમ અને સ્પેસ આપે છે જાત સાથે અને જાત પાસે રહેવાની એ વિક- ડેયઝ માં કયા?  મ્યુઝીક અને પેપર ના અલ્ટીમેટ એડીકશન માં અડચણ થતા નજર વંકાઈ - આ રુકાવટ કે લિયે ખેદ હે નું રીઝન શોધવા!  અને નજર ગોઠવાઈ નાના સા પડોસી પર.  એકદમ સ્વીટ , ક્યુટ અને હેન્ડસમ ! - પ્રિન્સ .. આજે કોણ જાણે પ્રિન્સ ની રિયાસત માં કઈ ગરાસો લુટાઈ ગઈ છે કે પ્રિન્સે આમ તબાહી મચાવી છે એ જોવા અને એને શાંત કરવા, પેપર ને હેડફોન્સ મૂકી ને સામેવાળા "શર્માઝ " ના ઘર તરફ ગઈ.. અને  હું પહોંચું એ પહેલા તો પ્રિન્સ ની મમ્મી પ્રગટ થઇ!  "પ્રિન્સ , સ્વીટ-હાર્ટ, શું થયું છે તને ? આર યુ હન્ગ્રી ? કે પછી ફીલિંગ કોલ્ડ? ડાર્લિંગ કામ ડાઉન ! " - મીસીસ શર્મા પ્રિન્સ ને શાંત કરવા એના સુંવાળા સફેદ વાળ ને સહેલાવી રહ્યા.. {     એક મિનીટ, પ્રિન્સ ના સુંવાળા

શ્રદ્ધા ની આંખો જાત મેળે ફોડી ~ ગાંધારી સમી અંધશ્રદ્ધા એ , જણી કૌરવો ની ટોળી!

(૧)  { ~~ " ઈટ્સ અ પ્રોબ્લેમ ! " ~~" વ્હેર આઈ એમ પ્રેઝન્ટ , પ્રોબ્લેમ ઇઝ ઓબ્વીઅસ! બોલ હવે શું થયું ? " ~~" આઈ ટોલ્ડ યુ, કે પાપા તને જન્મ તારીખ કે કુંડલી માટે કઈ પણ પૂછે તો જુઠ્ઠું બોલજે અથવા ચુપ રહેજે ! પણ ." ~~"યુ નો આઈ કાન્ટ લાઈ ! અને એ પણ તારા મોમ-ડેડ ની સામે ? ફરગેટ ઇટ. એમ પણ વહેલા કે મોડા આ વાત સામે આવવાની જ હતી. હું છુપાવી રાખત તો મારા મોમ -ડેડ કહી દેત. એન્ડ ઈટ્સ નોટ અ બીગ ડીલ યાર, હું એહ.આઈ.વી પોસીટીવ નથી , આઈ એમ જસ્ટ મંગલીક- એન્ડ ઈટ્સ નોટ સીન! " ~~" એવું નથી યાર, પણ ફર્સ્ટ ટાઈમ મોમ-ડેડ તને મળ્યા ત્યારે જ આં બોમ્બ ફોડવાની જરૂર હતી? પછી શાંતિ થી કહી શકાત! યુ ડોન્ટ નો સિચ્યુએશન હીયર ! પાપા જન્માક્ષર માં બહુ જ માને છે ! અને એમણે તારી અને મારી કુંડલી અમારા ફેમીલી-જ્યોતિષ ને બતાવી અને...." ~~ "વેઈટ અ સેક , ફેમીલી-જ્યોતિષ? એ શું હોય ? મેં ફેમીલી ડોક્ટર સાંભળ્યું છે પણ ફેમીલી-જ્યોતિષ? અને વોટ-એવર , જ્યોતિષ કઈ પણ કહે શું ફરક પડે છે ? તને ફરક પડે છે એનાથી ? તો લેટ ઇટ બી !!  આઈ ડોન્ટ કેર! " ~~ " કાન્ટ

રીલેશનશીપ ની શીપ , લાગણી V/S માગણી ની સુનામી અને એવું બધું !"

“ દીદી, આમ કેમ થાય? બાળપણની મિત્રતા , એના પ્રેમ પ્રત્યેની મારી શ્રદ્ધા અને લોહીમાં જાણે વણાઈ ગયેલી મારી લાગણીઓની એને કેમ કોઈ જ કીમત નથી ? એક-બીજાની આંખો વાંચીને જ આખી સ્ટોરી સમજી જનાર , કેમ મારી લાગણી અને પ્રેમ ના સમઝ્યો ? હું એને લાયક ન હતી ?- જો ખરેખર એમ હતું તો એક વાર એની અપેક્ષાઓ કહી તો હોત, હું એના ઢાળમાં ઢળી ગઈ હોત.... જે મારા પ્રેમ અને નિષ્ઠાને ના સમજયો એની મિત્રતાનો પણ શું ભરોસો કરું? “ – ભાવનાના શબ્દોની સાથે એની ભીની આંખોમાંથી જાણે લાગણીઓ પણ બોલી રહી હતી. બાળપણની મિત્રતા કહો કે બાળપણની પ્રીત; વર્ષોથી આંખમાં પ્રેમથી આંજેલું કાજળ જ આજે વાસ્તવિકતા ની ઝાંય બનીને કઠિ રહ્યું અને રાતો જાગીને જોયેલા સપનાની કરચો એ કાજળના ઘેરા રંગમાં વેદનાનો લાલ રંગ ઘૂંટી રહી... શું કહું ના કહું ની અવઢવમાં હું સુન્ન મગજે , અધખુલ્લી બુકમાં જાણે જવાબ શોધી રહી.. મારા, ભાવનાના અને બીજા કેટલાય રીલેશનના લેશનથી થાકેલાઓના.. “ કૃષ્ણ સાથેનું આ તાદાત્મ્ય મારે માટે અસ્તિત્વનો પર્યાય હતું. મારી તમામ ઈચ્છાઓને હું એમના ચરણોમાં ધરી દેતી એવી દ્રઢ શ્રદ્ધા સાથે કે હું જે ઝંખી રહી છું તે કૃષ્ણ જાણે છે. જો હું ય