Skip to main content

Posts

Showing posts from April, 2012

જીન્દગી "આઈ","યુ " નહિ - "વી" ~ " શ્વાસ " સાથે જ જીવી શકાય !

"હેલો , કેન આઈ ટોક ટુ પ્રોફેસર શ્રીવાસ્તવ ? "- ફોન ના સામે છેડે થી એક સૌમ્ય અને મધુર પ્રશ્ન ડોકાય . " પ્રોફેસર સાહેબ  લંચબ્રેક પર છે , કોલ કરતા પહેલા એક વાર ટાઈમ જોઈ લેતા હોવ તો ! એક મિનીટ ચાલુ રાખો." - અણગમા અને ગુસ્સો કદાચ સમા છેડે સ્પષ્ટ વર્તાઈ જ જાય એટલો વેધક. " સંભાળો છો? તમારી કોઈ સગલી નો ફોન છે! બધા કાઠા- કબાડા ઓફીસ માં જ પતાવીને આવતા હોવ તો! કોણ જાણે કઈ નવી આફત છે, અંગ્રેજી તો જાણે આખી દુનિયા માં બીજા કોઈને આવડે જ નઈ !! " - પ્રોફેસર શ્રીવાસ્તવ ને ફોન આપતા આપતા એમના ધર્મ- પત્ની એ જાણી જોઈને જ મોટેથી આખી કથા કરી, કોલ કરનાર ને શરમિંદા કરવા જ તો કદાચ! અને આટલું સાંભળ્યા પછી કોલ સામેથી કટ નાં થાય તો જ નવાઈ ! " હેલો , હેલો ... " - પ્રોફેસર શ્રીવાસ્તવ ક્ષોભ સાથે સામે છેડે  થી કોલર વોઇસ ની જગ્યા એ  સંભળાતી રીંગ થી એક વાર ફરી અકળાયા! " શું મઝા આવે છે તને આમ મારા પ્રોફેશનલ રીલેશન બગડવાની ? તારે જે કહેવું હોય મને કહે, બીજા ની સામે કેમ આમ ભવાઈ કરે છે! તું કહે એમ , તું કહે એટલું જ જીવું છું - તો પણ કેમ વાતે વાતે આમ ગૂંગળાવે છે! "

ઉતાવળે આંબા પાકે ? - ના , માણસ પાકે!

"બૌ મોડું કર્યું ને કઈ પાછા આવતા ! બહેનબા એ બૌ આગતા-સ્વાગતા કરી લાગે છે ! બેબુ , ફિયા એ શું આપ્યું તને? "- ઘર ના ઉંબરે જ પગ અટકી ગયા . હા, દિલ અને દિમાગ જુદી જુદી દિશા માં ફંટાઈ રહ્યા!  "ચુકેટ આપી ફિયા એ.. "- હજુ હમણા જ ખાધેલી ડેરી મિલ્ક સિલ્ક હજુ બેબુ ના ગુલાબી ચબ્બી ગાલો પર હાજર હતી!  બેબુ  ની ફિયા એટલે મારી પિતરાઈ નણંદ- હની , મારા પતિદેવ નાં કાકા ની દીકરી. "બસ ખાલી ચોકલેટ આપી ને જ પતાવી દીધું ? મેં કીધું હતું ને તને , બહુ પહોળા થવાની કોઈ જરૂર નહતી આપણે પણ! નમસ્કાર એટલાજ ચમત્કાર - આ કળયુગ માં ! "- મમ્મી કદાચ એમના  અનુભવે કહી રહ્યા પણ આમ સાવ જ સ્વીકારી લેવાનું પણ ક્યાં મારા સ્વાભાવ માં છે !  રસોડા માં બેબુ નું કોમ્પલાન અને મમ્મી-પાપા માટે દૂધ ગરમ કરતા જાણે  દિમાગ નું ટેમ્પરેચર પણ વધી રહ્યું ..  " શું નાસ્તો કરાવ્યો નણંદબાએ ? બહારથી જ કઈ મંગાવ્યું હશે , ઘેર કઈ રાંધવા તો આજકાલ ની ભણેલી ગણેલી જોબ કરતી છોકરીઓ ના ઢેકા જ ક્યા નામે છે! " - ભીના વસાણ ને કોરા રૂમાલ થી લૂછતાં લુછતા મમ્મી મારા જવાબ ની રાહ જોઈ રહ્યા!  અને જાણે ભીના વાસણ ન