*** “આજકાલના છોકરાઓ સહેજ પણ સંભાળતા નથી. એમને કઈ પણ સલાહ આપો એટલે ભેંસ આગળ ભાગવત જેવું છે! ડોરેમોન-છોટા ભીમ-શીનચેન અને બીજા ફાલતું કાર્ટુન જોઈ જોઈને જ એમના મગજ સાવ બગડી ગયા છે!” “એકદમ સાચી વાત. ક્યા આજના બાળકો અને ક્યાં આપણા જમાનાના બાળકો! ધીરજ, સહન શક્તિ, ટીમ સ્પીરીટ જેવી ભાવનાઓ તો આજની પેઢીમાં છે જ નહિ!” “બિલકુલ સાચું! બીજાને શું કહું, મારી ટેણી પણ આખો દિવસ ટેબ્લેટ પર કેન્ડીક્રશ રમ્યા કરે છે. આટલી નાની ઉમરે કેટલા મોટા જાડા કાચના ચશ્માં આવી ગયા છે તો પણ સુધરતી નથી! હું તો થાકી એના પર બુમો પાડીને!” “મારે ઘેર બી ડીટ્ટો આજ સીન છે! પણ આપણે તો હવે કહેવાનું છોડી જ દીધું છે! અમારા એ જ આખો દિવસ ફેસબુક-વોટ્સએપ ને ગેમ્સ ટીચે રાખે છે તો છોકરાઓ તો કરવાના જ ને! આપ સુધરો તો જગ સુધરે!” તમે સ્કુલ પીકનીકમાં ગયેલી દીકરીને લેવા આવ્યા છો. પીકનીક પર ગયેલી સ્કૂલબસ નિયત સમય કરતા સહેજ મોડી આવવાની હોવાથી વાલીઓ નવરાશમાં પોતાના સુખ-દુખના ગામ ગપાટા મારી રહ્યા છે. અને તમે રસપૂર્વક એમના અનુભવો સાંભળી રહ્યા છો. અને તમને આજે સવારે જ પતિદેવ સાથે થયેલો સંવાદ અચાનક યાદ આવી જાય છે. *** “તુ...
"હું તો સુરજમુખી નું એક નાનકડું ફૂલ મને સુરજ બનવાના ઘણા કોડ... " ~ અગણિત ડ્રીમ્ઝ અને હાર્ડકોર રીયાલીટી વચ્ચે ઓલ્વેઝ "કન્ફ્યુઝ્ડ" અને "ફ્યુઝડ" ભુમિકા :)